this is me

Dziś nic nie szło po mojej myśli. Każdy ma takie dni. Po pracy „walczyłam” z montażem nowej skrzynki na listy. Starej nie mogę oderwać od bramy, jest przyklejona na klej kropelka. (Jeśli macie proste domowe sposoby na odklejenie metalowej skrzynki od kropelki, chętnie skorzystam). Próbowałam zerwać mocowanie, nie dało się. Zmywaczem do paznokci też polałam i nic to nie dało. Potem chciałam wymienić spalona żarówkę żarnikową z halogenu na dworze. Lecz gwint gwoździa osłony lampy jest zardzewiały i zbyt wyrobiony by go odkręcić. Miałam ochotę na ciasto. Zapomniałam wbić jaj i był zakalec. Mimo wszystko, kim kolejek jesteś i cokolwiek robisz, życzę Ci miłego wieczoru.

Brak mi celu. Nie mam na nic ochoty, ani siły. Nicość. Czasem czekam aż wreszcie walnie w ziemię jakiś wielki meteoryt, czy cokolwiek innego. Brak pozytywów na tym świecie. Chciałabym być niewidoczna. Nie musieć przebywać wśród ludzi. Nie mieć z nimi stycznośći w pracy, w życiu codziennym. Nie lubię ich. Nigdy nie lubiłam. Też tak czasem czujesz, że nie pasujesz do tego świata? Do miejsca gdzie żyjesz? Osób którymi się otaczasz? Trwasz w tym, nie masz innego wyjścia. Ja tak mam. Nie czuję, że żyję. Nie korzystam z życia. To nie życie, tylko egzystencja. Praca, dom, sprzątanie. Brak gotówki, pomysłu i sił na lepsze jutro.